WE ARE SO AVERAGE

We are so average 
We are all 
Unassuming Sociologists 
Without the itching 
Craving   
For savory thought 
  
The many surround themselves   
With their own cardboard cutouts 
Never challenging their patience 
Their ideologies 
Or their loyalty 
  
The few are consistently 
Agitated and left with more questions 
Than answers   
On why people are the way they are 
  
So the choice is 
The easy flowing of like minded ones? 
Or the conflicting intermingling of divergent minds?

ნეგატიური თავისუფლებ-ები

ქართველები მუდამ ვიბრძოდით თავისუფლებისთვის, მაგრამ  ჩვენთვის პრიორიტეტი, ყოველთვის ის იყო, რომ ვყოფილიყავით თავისუფალი რაღაცისგან და არა თავისუფალი რაღაცისთვის. ჩვენ თავს ვიცავდით  თურქ-სელჩუკებისგან, თავს ვიცავდით ოსლამეთისგან, ვიცავთ თავს რუსეთისგან, მაგრამ არასდროს გვიბრძოლია ჩვენს თავთან,  იმისთვის რომ უკეთესები ვყოფილიყავით. 

რიგით ქართველს შეუძლია დაიცვას შვილები გეებისგან, ქართველობის დაკარგვისგან, ბოროტი ამერიკისგან და გახრწნილი ევროპსიგან, მას შეუძლია იყოს თავისუფალი  ქართული სტერეოტიპებისგან, დაიცვას თავი მომავალი უბედურებებისგან. ჩვენ მუდამ ვიბრძვით იმის წინააღმდეგ რაც გვძულს, და თითქმის რასდროს იმისთვის, რაც გვიყვარს. 

ჩვენ გვძულს მტერი, მაგრამ არ გვიყვარს საკუთარი თავი. ჩვენი თავისუფლება, მუდამ ნეგატივითაა მოტივირებული. 

ცხოვრებისგან გაბოროტებულ. დაბოღმილ ადამიანებს ვგავართ. მზად ვართ, საკუთარი თავი შევწიროთ მათ, ვინც ჩვენ აზრს არ იზიარებენ. ვიბძოლოთ ხმლით, მუშტით სიტყვით, ტაბურეტკით თუ ცინიზმით. დავცინით ადამიანებს რომელებიც რაღაცისგან თავისუფლები არ არიან და არაფერს ვაკეთებთ მათი გათავისუფლებისთვის. 

 

SHUT UP

The world used to be silent

Now it has too many voices

And the noises are constant distraction

They multiply, intensify

They will divert your attention from what's convenient

And forget to tell you about yourself

We live in an age of many stimulations

If you are focused, you are harder to reach

If you are distracted, you are available

You are distracted, you are available

You want to take part in everything

And everything to be a part of you

Your head is spinning faster at the end of your spine

Until you have no face at all

And yet if the world would shut up, even for a while

Perhaps we will start hearing the distant rhythm of an angry young tune

And recompose ourselves

Perhaps having deconstructed everything

We should be thinking about putting everything back together

Silence yourself!